Czy dojazd z lotniska Al Maktoum (DWC) jest trudny?
Dojazd z lotniska Al Maktoum (DWC) w Dubaju nie jest trudny. Wprawdzie nie dociera tutaj jeszcze metro (w planach jest dociągnięcie tutaj linii), ale kursują wygodne autobusy. Jest to model, który miejsce na bagaże ma w luku pod pokładem, zupełnie jak w wycieczkowych autobusach dalekobieżnych.
Ale po kolei: gdy wysiądziecie z samolotu zaraz po wejściu do hali dostajecie wizę. Jest ona bezpłatna dla obywateli Polski. Stanowiska obsługi znajdują się na środku i musicie przez nie przejść żeby dostać się do kolejnych pomieszczeń więc nie da się ich przegapić. Wychodząc ze strefy przylotów pierwsze co ukazuje się waszym oczom to rząd kantorów. Działają one na pewno w godzinach późnowieczornych, tj. około 22.
Dojazd z lotniska Al Maktoum (DWC) w Dubaju
Autobusu również nie da się przegapić. Stoi przy krawężniku, zaraz przy wyjściu z hali przylotów. Kierują do niego również tabliczki w języku angielskim. Linia nazywa się F55, a w nocy przeradza się w N55. Wychodząc widzieliśmy stanowisko informacji – coś w rodzaju „wyspy” pośrodku korytarza. Wyglądało ono jednak na zupełnie opuszczone.
Tip 1: W całej hali przylotów nie ma ani jednego biletomatu. Nie warto więc tracić czasu na jego poszukiwania. Jedyny biletomat jest w miejscu skąd odjeżdża autobus. Nie można w nim płacić kartą.
Na szczęście przy biletomacie nie było kolejki. Część podróżujących osób zdecydowała się wziąć taksówkę. O dubajskich taksówach pisałam już tutaj. Ostatni dzienny autobus już stał, elektroniczna tablica informowała nas, że mamy kilka minut do odjazdu. W biletomacie udało nam się kupić dwie srebrne karty NOL. Dzięki temu kwota była równa – podobno różnie bywa z wydawaniem reszty.
Niestety biletu nie kupicie u kierowcy. W Dubaju zwyczajnie nie funkcjonują bilety papierowe. Wsiadając i wysiadając trzeba odbić kartę NOL. Elektroniczny czytnik pokazuje ile środków jest obecnie w portmonetce. Autobus ma kilka przystanków, ale turystów powinien interesować jeden: Ibn Battuta. Można się tam przesiąść w czerwoną linię metra.
Tip 2: Ostatni pociąg metra odjeżdża ze stacji Ibn Battuta w kierunku Rashidiya o 23.03. Przylatując Wizz Airem niestety na ten pociąg trzeba z autobusu biec.
My spóźniliśmy się dokładnie o minutę. Na szczęście na tej stacji znajduje się postój taksówek więc resztę trasy pokonaliśmy w ten sposób. Jest tam również pętla autobusowa. Można tam złapać m.in. autobus do Abu Dhabi.
Schemat komunikacji miejskiej w Dubaju
Schemat linii jest bardzo prosty. Na stacjach BurJuman oraz Union można się przesiąść z czerwonej w zieloną linię metra.
Na stacjach DMCC oraz Damac Properties można przesiąść się w tramwaj dubajski. Należy pamiętać, że pętla jest jednokierunkowa.
Tip 3: Oznacza to, że jadąc w Dubaju tramwajem ze stacji z numerem 5 tramwaj skręca i zatrzymuje się na stacji z numerem 1. Potem po kolei 2,3 i 4. Nie można przejechać ze stacji 5 w odwrotnym kierunku (tj. 4,3,2,1)!
O metrze i komunikacji w Dubaju pisałam też w innym wpisie, jeśli jeszcze nie miałeś okazji się z nim zapoznać zachęcam do lektury.
Rodzaje kart NOL
My zdecydowaliśmy się na zakup tygodniowego biletu na srebrnej karcie NOL, na strefę 2 i 6, w cenie 80 AED. Są to oczywiście nielimitowane przejazdy przez okres całego tygodnia, na wszystkie środki transportu w tych dwóch strefach. W cenę żadnej z kart nie wchodzi Monorail na palmie. Jest to atrakcja dodatkowo biletowana.
Można też kupić bilet tygodniowy na wszystkie strefy w cenie 110 AED. Karta srebrna kosztuje 25 AED: 6 AED to „koszt karty”, 19 AED macie z automatu w portmonetce na tej karcie do wykorzystania. Oczywiście nie musicie kupować biletu tygodniowego. Można korzystać z karty jako portomentki i doładowywać ją na określone kwoty doraźnie. Nie wyrzucajcie jej! Jeśli kiedyś jeszcze przyjedziecie do Dubaju można użyć jej ponownie.
Tip 4: Na karcie, nawet jeśli masz wykupiony bilet tygodniowy, musisz mieć minimum 7,5 AED. Inaczej nie wpuści Cię ona do metra.
Istnieją też inne karty, jednak nie są one interesujące z punktu widzenia oszczędnego turysty. Karta złota upoważnia do podróżowania w gold class. Jak już wspominałam w swoim poprzednim wpisie, opłata jest dwa razy wyższa niż standardowy bilet na tej trasie. Czerwona karta to odpowiednik papierowych biletów. Same przejazdy są odrobinę droższe i nie można na nią kupić biletów tygodniowych. Szczegółowy schemat rodzajów kart NOL w Dubaju załączam poniżej.
Jeśli poszukujesz dodatkowych informacji możesz je znaleźć na oficjalnej stronie tutaj.
