Bazylika św. Marka w Wenecji – informacje praktyczne
Bazylika św. Marka w Wenecji to drugi, po Koloseum, najczęściej odwiedzany zabytek Włoch. Kościół jest piękny i słusznie podziwiany przez turystów. Jego popularność powoduje jednak ustawianie się długich kolejek do kas biletowych i wejścia. Aby uniknąć wielogodzinnego stania w tłumie warto rozważyć podróż do Wenecji poza sezonem, bądź skorzystanie z opcji kupienia biletu z wyprzedzeniem online. Jest to opcja niesłychanie wygodna, ale też ciut droższa niż kupienie biletu w kasie na miejscu.
Ceny biletów kształtują się następująco (cena w kasie/cena online):
Bazylika: 3/6 euro
Bazylika + Złoty Ołtarz: 8/12 euro
Bilet na wszystko (Bazylika, Złoty Ołtarz, Muzeum i taras Loggia Cavalli): 25/20 euro
Kościół otwarty jest od 9.30 do 17.15. Stojąc twarzą do frontu bazyliki, wejście dla osób, które mają wykupioną opcję „skip the line” czyli pomiń kolejkę jest po lewej stronie. Dla osób chcących kupić bilet na miejscu w kasie wejście jest po prawej stronie. Na biletach są kody QR, które skanujemy na bramce wejściowej. Należy je zachować ponieważ jeśli zdecydowaliśmy się zobaczyć coś więcej np. Złoty Ołtarz to będziemy musieli je ponownie skanować przy kolejnej bramce już w środku.
Jeśli chcemy zostawić większy bagaż przed wejściem to możemy skorzystać z przechowalni bagażu znajdującej się tuż obok Bazyliki św. Marka. Znajduje się ona po lewej stronie świątyni, trudno ją przeoczyć. Przechowalnia jest czynna od 9.30-18.30. Jest w pełni zautomatyzowana, koszt to 2,49 euro za 2 h + 0,50 euro opłaty administracyjnej jeśli rezerwujemy szafkę online.
W przypadku moich odwiedzin bez problemu weszłam do bazyliki z małym plecaczkiem. Bardzo restrykcyjnie podchodzi się do kwestii stroju. Pamiętajmy, że spodnie lub spodnica powinny być za kolana, a bluzka bądź sukienka nie powinna być na ramiączkach (muszą zakrywać ramiona). W przypadku nieodpowiedniego stroju turyści nie są wpuszczani, sama byłam świadkiem jak kilka osób nie weszło do środka.
Jak najłatwiej dostać się do bazyliki?
W Wenecji nie można poruszać się samochodem, autobusem oraz rowerem. Jedynymi środkami lokomocji są łodzie (tramwaje wodne – vaporetti, gondole, prywatne jednostki motorowe) bądź własne nogi. Jeśli korzystamy z vaporetti należy wysiąść na przystanku San Marco. Dojeżdżając do Wenecji pociągiem na stację Venezia Santa Lucia możemy skorzystać z przystanku tramwaju wodnego „ferrovia”. Przyjeżdżając do Wenecji autobusem wysiadamy na Piazzale Roma i korzystamy z przystanku o nazwie „Piazzale Roma”. Wartą uwagi jest linia numer 1, która dowiezie nas do celu przez Canal Grande. Jest to wyjątkowo malownicza trasa, przepływa się m.in. pod Rialto czy obok Ca’ d’Oro.
Tip: Vaporetti obsługuje firma ACTV. Bilet jednorazowy (ważny 75 minut, można w tym czasie się przesiadać) to koszt 7,50 euro. Dużo bardziej opłacalny jest bilet 24h (ważny 24 godziny od jego pierwszego użycia), można dzięki niemu się dostać również na sąsiednie wyspy. Kosztuje 21 euro. Bilety można kupić w biletomatach na przystankach (dostępne kilka wersji językowych w tym po angielsku) oraz w kasach (te ostatnie tylko na większych przystankach).
Trasę da się pokonać również pieszo. To około 2,2 kilometra, ale na jej przejście trzeba liczyć spokojnie około 40 minut ze względu na liczne wejścia i zejścia z mostków. Jest świetnie oznaczona, należy zwracać uwagę na strzałki kierujące na San Marco na ścianach budynków.
Bazylika św. Marka – dlaczego warto ją odwiedzić?
Bazylika św. Marka została wybudowana w XI wieku, na miejscu wcześniejszej świątyni, która spłonęła w pożarze. Położona przy placu św. Marka, słynie przede wszystkim z wyjątkowych mozaik. Pochodzą one z XIII-XV wieku. Oszałamiają odwiedzających, którzy nie wiedzą gdzie najpierw kierować swój wzrok. Dominującym kolorem jest wszechobecne złoto. W krytym przedsionku (narteksie) możemy podziwiać historie ze Starego Testamentu w środku zaś z Nowego Testamentu.
Prawdziwym skarbem świątyni jest również Złoty Ołtarz (Pala d’Oro). To wyjątkowy przykład gotyckiego rzemiosła złotniczego. Doża wenecki zamówił go w 1102 roku w Konstantynopolu. Prace zakończono w 1105 roku. Jest rzeźbiony w złocie i pełen kamieni szlachetnych (szmaragdy, szafiry czy perły). Z pewnością warto oprócz biletu do bazyliki wykupić również ten pozwalający nam zobaczyć to arcydzieło. Dodatkowym argumentem jest to, że strefa biletowana by go zobaczyć ogranicza około 1/3 bazyliki. Dzięki temu nie stracimy okazji, by przyjrzeć się pięknie zdobionym drewnianym kolumnom przy ołtarzu czy wspaniałej posadzce.
Kto zdecyduje się zwiedzić muzeum zobaczy oryginały Rumaków Lizypa, jednego z symboli Wenecji. Rzeźba 4 koni powstała w IV wieku p.n.e., a jej autorstwo przypisuje się Lizypowi, legendarnemu greckiemu rzeźbiarzowi. Na tarasie (Loggia dei Cavalli) wychodzącym na Plac św. Marka znajduje się kopia dzieła.
Całość bazyliki obłożona jest wielokolorowym, cennym marmurem. Bryła budynku jest bogato zdobiona. Warto wygospodarować sobie dość czasu na podziwianie wszystkich detali.
Zachęcam Was również do lektury moich wpisów dotyczących Burano oraz Torcello, prawdziwych pereł Laguny Weneckiej.
