Torcello – jak dostać się na wyspę
Choć obecnie Torcello wydaje się zapomniane i pomijane (niesłusznie) przez turystów, dotarcie na wyspę nie przysparza specjalnych trudności. Co 15 minut kursuje tutaj vaporetto (tramwaj wodny) numer 9 z sąsiedniej wyspy Burano (dokładnie z pomostu „Burano A”). Płynie on około 5 minut. Porusza się w pętli, nie ma żadnych innych przystanków pośrednich. Na Burano dotrzemy z Wenecji vaporetto numer 12 (z Fondamente Nove w Wenecji; połączenie całoroczne przez wyspę Murano) oraz 14 (z San Marco-San Zaccaria w Wenecji, przez Lido i Punta Sabbioni; uwaga: połączenie sezonowe, funkcjonujące w okresie letnim). Niektóre kursy 12 są wydłużone do Treporti, wtedy vaporetto płynie przez Torcello, bez konieczności przesiadki na Burano. Do planowania podróży przydatna jest strona z rozkładami wszystkich linii.
Tip: Vaporetti są obsługiwane przez firmę ACTV. Bilet jednorazowy (ważny 75 minut, można w tym czasie się przesiadać) to koszt 7,50 euro. Dużo bardziej opłacalny jest bilet 24h (ważny 24 godziny od jego pierwszego użycia), szczególnie jeśli chcemy odwiedzić więcej wysp. Kosztuje 21 euro. Bilety można kupić w biletomatach na przystankach (dostępne kilka wersji językowych w tym po angielsku) oraz w kasach (te ostatnie tylko na większych przystankach).
Magiczna wyspa o historii dłuższej niż sama Wenecja
Choć obecnie mieszka tutaj na stałe 12 osób to, choć może wydawać się to nieprawdopodobne, Torcello w X wieku czyli okresie swojego największego rozkwitu zamieszkiwało 20 000 osób. Wyspa była pierwszą z Laguny Weneckiej, na której pojawiło się osadnictwo. Mieszkańcy pojawili się tutaj już w połowie V wieku. Swój rozwój Torcello zawdzięcza handlowi. Swój upadek zaś, zapoczątkowany w wieku XIV, zamuleniu kanałów i rozrastaniu się mokradeł. Rolę głównego miasta portowego przejęła Wenecja, która w tym wieku intensywnie się rozwijała. Dodatkowo Torcello zdziesiątkowała epidemia malarii. Pozostali mieszkańcy masowo przenosili się do Wenecji, na Burano i Murano. To spowodowało, że pod koniec XVIII wieku żyło tu już tylko około 300 osób.
Torcello – co warto zobaczyć:
Na wyspie nie da się zabłądzić. Znajduje się na niej tylko jeden przystanek tramwaju wodnego. Z przystani prowadzi jedna, całowicie prosta i zadbana ścieżka wzdłuż kanału. Wokół otacza nas zieleń, niewielkie pola i sady. Mijamy zaledwie kilka domów, a największe atrakcje wyspy znajdują się na końcu trasy. To jedynie 1 kilometr przyjemnego spaceru. Na Torcello nie ma tłumów turystów co jest ogromną zaletą wyspy.
- Bazylika Santa Maria Assunta – wzniesiona w 639 roku. Przez około 1200 lat była katedrą diecezji Torcello (640–1818). Otwarta 10.30-17.00. W środku znajdują się przepiękne mozaiki, którymi ozdobiono bazylikę między IX-XIII wiekiem. Warto zwrócić uwagę na imponującą mozaikę Sądu Ostatecznego oraz Madonny z Dzieciątkiem. Bilet wstępu do bazyliki kosztuje 5 euro, ale warto kupić bilet łączony z wejściem na wieżę (9 euro), lub wspólny do kościoła, na wieżę i do muzeum (12 euro). Widok z wieży (campanile) jest oszałamiający, szczególnie pięknie prezentuje się pobliskie Burano. Naprawdę warto pokonać schody na górę.
- Kościół Santa Fosca – z XI w. Wyróżnia się charaktertycznym portykim z kolumnami o bizantyjskich kapitelach. Wstęp jest wolny. W kościele znajdują się relikwie św. Foski (Fuski), męczennicy żyjącej w III wieku.
- Baptysterium San Giovanni – jego ruiny o okrągłym kształcie są wciąż świetnie widoczne przed wejściem do bazyliki. Pochodzi z tego samego okresu co ona.
- Muzeum – niewielkie muzum mieści się w pałacu z XIV wieku, naprzeciwko bazyliki. Znajdują się w nim dwie wystawy stałe (antyczna oraz średniowieczno-współczesna).
- Ponte del Diavolo – most z XV w. nazywany diabelskim. Zgodnie z legendą co roku 24 grudnia pojawia się na nim diabeł. To piękny przykład mostu bez poręczy. Obecnie w całej Lagunie Weneckiej przetrwały tylko dwa mosty tego typu, drugi znajduje się w Wenecji.
- Casa Museo Andrich – zainteresowanych sztuką może zaciekawić wizyta w domu artysty Lucio Andricha. Odwiedzających oprowadza bratanek nieżyjącego już malarza i rzeźbiarza, koszt to 20 euro. Więcej informacji tutaj.
Jeśli zgłodnieliście warto rozważyć obiad w Locanda Cipriani. Lokal posiada piękny, zadbany ogród. Stoły porozstawiane są m.in. wśród krzewów róż. Ogród jest doskonale widoczny z dzwonnicy.
Planując swoje wakacje sprawdź koniecznie inne włoskie kierunki: Rzym, Reggio di Calabria, Scilla.
